1873'te İngiliz matematikçi Maxwell elektromanyetik alan denklemini - Maxwell denklemini özetledi.Denklem şunu gösterir: elektrik yükü elektrik alanı üretebilir, akım manyetik alan üretebilir ve değişen elektrik alanı da manyetik alan üretebilir ve değişen manyetik alan, elektromanyetik dalganın varlığını öngören elektrik alanı üretebilir.
On dört yıl sonra, 1887'de Alman fizikçi Heinrich Hertz, elektromanyetik dalgaların varlığını test edecek ilk anteni tasarladı.Kablosuz iletişim, 1901 yılında İtalyan fizikçi Gulimo Marconi'nin okyanuslar üzerinden iletişim kurmak için büyük bir anten kullanmasıyla başladı.
Antenin temel işlevi: Yüksek frekanslı akım (veya yönlendirilmiş dalga) enerjisini radyo dalgasına dönüştürmek ve önceden belirlenen dağılıma göre uzaya iletmek için kullanılır.Almak için kullanıldığında, uzaydan gelen radyo dalgası enerjisini yüksek frekanslı akım (veya yönlendirilmiş dalga) enerjisine dönüştürür.
Bu nedenle anten, yönlendirilmiş dalga ve radyasyon dalgası dönüştürme cihazı olarak düşünülebilir, bir enerji dönüştürme cihazıdır.
Anten kazancı
Bir antenin, iletme veya alma için kullanılmasından bağımsız olarak önemli bir özelliği, anten kazancıdır.
Bazı anten kaynakları enerjiyi her yöne eşit olarak yayar ve bu tür radyasyona izotropik radyasyon denir.Tıpkı güneşin her yöne enerji yayması gibi.Sabit bir mesafede, herhangi bir Açıda ölçülen güneş enerjisi kabaca aynı olacaktır.Bu nedenle Güneş izotropik bir radyatör olarak kabul edilir.
Diğer tüm antenler izotropik radyatörün tersi kazanca sahiptir.Bazı antenler yönlüdür, yani bazı yönlerde diğerlerine göre daha fazla enerji iletilir.Bu yönlerde yayılan enerji ile antenin yönsel olarak yaymadığı enerji arasındaki orana kazanç denir.Belirli bir kazancı olan bir verici anten, alıcı anten olarak kullanıldığında aynı alma kazancına da sahip olacaktır.
Anten deseni
Çoğu anten bir yönde diğerine göre daha fazla radyasyon yayar ve bu tür radyasyona anizotropik radyasyon denir.
Antenin yönlülüğü, uzak bölgede aynı mesafe koşulu altında anten radyasyon alanının bağıl değeri ile uzaysal yön arasındaki ilişkiyi ifade eder.Antenin uzak alan gücü şu şekilde ifade edilebilir:
Uzaklık ve anten akımından bağımsız olarak yön fonksiyonu nerede;Sırasıyla Azimut Açısı ve Perde Açısı;Dalga numarası ve dalga boyudur.
Yön fonksiyonu, antenin yön grafiği olarak grafiksel olarak temsil edilir.Düzlemin çizimini kolaylaştırmak için iki dik ana düzlem yönünün genel çizimi.
Anten modeli, antenden yayılan enerjinin mekansal dağılımının grafiksel bir temsilidir.Uygulamaya bağlı olarak, antenler yalnızca bir yönde sinyal almalı, diğer yönlerde almamalıdır (örneğin TV antenleri, radar antenleri), diğer taraftan, araba antenleri olası tüm verici yönlerinden sinyal alabilmelidir.
Antenin hedeflenen mekanik ve elektriksel yapısı sayesinde istenilen yönlülük elde edilir.Yönlülük, bir antenin belirli bir yönde alma veya gönderme etkisini gösterir.
Anten yönelimlerini çizmek için kartezyen ve kutupsal koordinatlar olmak üzere iki farklı grafik türü kullanılabilir.Kutupsal bir grafikte nokta, dönme ekseni (yarıçap) boyunca koordinat düzlemine yansıtılır ve radyasyonun kutupsal grafiği ölçülür.Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi.
Uzamsal oryantasyon grafiğinin maksimum değeri 1'e eşitse, oryantasyon grafiğine normalleştirilmiş oryantasyon grafiği adı verilir ve karşılık gelen oryantasyon fonksiyonuna da normalleştirilmiş oryantasyon fonksiyonu denir.Emax maksimum radyasyon yönündeki elektrik alan şiddeti, aynı mesafe yönündeki elektrik alan şiddetidir.
Güç yoğunluğu ile ışınımın yönü arasındaki ilişkinin yön diyagramına güç yönü diyagramı denir.
Gönderim zamanı: Şubat-14-2023
